Αυγουστιάτικο

- Μιλούσα τις προάλλες με τον Αλεκο που έχει συνεργείο μοτοσικλετών. Μου περιέγραφε την επιμονή προσπάθεια πολλών πελατών του να μειώσουν το κόστος στρεφόμενοι σε μεταχειρισμένα ανταλλακτικά δίχως ομως ταυτόχρονα να προτίθενται να αναλάβουν και το ρίσκο της πιθανής πλημμελούς λειτουργίας τους. Με αλλά λόγια "βρες μου μεταχειρισμένο,φτηνό και εγγυησου πως θα δουλεύει σωστά, αυτη δεν ειναι η δουλειά σου";

Συνεχίζοντας την κουβέντα,μια και αρκετοί απο τους πελάτες του ήταν εκείνη τη στιγμή τριγύρω στα μπαράκια και πλήρωναν αγόγγυστα το δεύτερο,τρίτο κ.ο.κ ποτό/κοκτέιλ ,προσπαθήσαμε να ερμηνεύσουμε το γιατι οι ίδιοι άνθρωποι έχουν τόσο διαφορετική προθυμία να πληρώσουν διαφορετικές παρεχόμενες υπηρεσίες!
Το συμπέρασμα μας ήταν πως σημαντικό ρόλο παίζει η φύση των παρεχόμενων υπηρεσιών και οι συνθήκες κάτω απ´ τις οποίες οι άνθρωποι προς τρέχουν σ´ αυτές.
Ενας άνθρωπος που μπαίνει στο μαγαζί του Αλεκου η στο δικό μου (ιατρείο) έρχεται επειδή κάποιο έκτακτο δυςαρεςτο γεγονος  τον έχει αναγκάσει (βλάβη της μοτοσικλέτας του η της υγείας του). Άρα έχει εξ αρχής αρνητική συναισθηματική φόρτιση! Ειναι δυσθυμος,υποφέρει η ενοχλείται και θέλει να απαλλαγεί το συντομότερο απο την αιτία της δυσφορίας του. Γνωρίζει επίσης,πως αυτό θα του προκαλέσει οικονομική επιβάρυνση κι αυτό ειναι κάτι που επιτείνει την αρνητική του διάθεση. Αν σε όλα αυτά προστεθούν και τα παγιωμένα στερεότυπα που θέλουν τους μάστορες και τους γιατρούς συλληβδην "απατεώνες" ,δεν ειναι δύσκολο να ερμηνευθεί η απροθυμία των πελατών τους να πληρώσουν.
Αντίθετα,σε μια αίθουσα αναψυχής,οι άνθρωποι πηγαίνουν με εντελώς διαφορετικές προαιρέσεως. Όχι μόνο ειναι θετικά προδιατεθειμένοι (να "περάσουν καλά"),αλλά και εμπλεοι ελπίδας (να "περάσουν...καλύτερα", ο τι κι αν μπορεί να σημαίνει αυτό...).
Συνεπώς,θεωρούν την οικονομική τους επιβάρυνση ευνόητη και ίσως σε κάποιο βαθμό προαπαιτούμενη αφού,απο τον αριθμό των κερασματων που θα στείλουν,ίσως εξαρτηθεί και η ευδαιμονικη κορύφωση της βραδιάς !
Το συμπέρασμα μας λοιπόν ειναι πως ο άνθρωπος πληρώνει πρόθυμοτερα όταν πρόκειται να ευχαριστηθεί η όταν προσδοκά ευχαρίστηση. Αντίθετα,όταν έχει προηγηθεί ατύχημα,η δυσθυμια της στιγμής τον εμποδίζει να αντιληφθεί το προσδοκώμενο όφελος.
Δεν ξέρω αν ο Επίκουρος θα έβρισκε το συμπέρασμα μας συμβατό με την περί ευδαιμονιας θεωρία του, ούτε αν οι θεωρίες των "οικονομικών της συμπεριφοράς" το έχουν περιγράψει. Ειναι, πάντως, γεγονος!



- Με αφορμή την ανακοίνωση των "βάσεων"εισαγωγής στις σχολές των ΑΕΙ και ΤΕΙ , μου ήρθε στο μυαλό το παρακάτω περιστατικό: την καλύτερη κρέπα στη Λευκάδα την κάνει ο Σπύρος! Το ωράριο του ,τώρα που ειναι καλοκαίρι,ειναι 11 το πρωί με 5 το ξημέρωμα. Ο ιδιος δουλεύει απο τις 8 το
βράδυ μέχρι το κλείσιμο και υπολογίζω πως βγάζει περίπου 200 κρέπες την ημέρα (χωρίς όσες
βγάζουν οι συνεργάτες του). Δουλεύει γρήγορα,δεν τσιγκουνεύεται υλικά,δοκιμάζει συνδυασμούς
γεύσεων και έχει συγκεκριμένες απόψεις.
" Η κρέπα πρέπει να ειναι πάντοτε φρέσκια" και " τα παιδιά ειναι οι πιο απαιτητικοί πελάτες" ειναι δυο απ´ αυτές. Νομίζω πως ειναι ενας πραγματικός επιχειρηματίας του είδους και φυσικα η δουλειά του ειναι δικαιολογημένα αποδοτική.
Στην εύλογη απορία "τι σχέση έχουν οι βάσεις με τις κρέπες" πρέπει να πω πως ο Σπύρος ήταν ως μαθητής ανεπαρκεστατος. Είχε μείνει στην ίδια τάξη τουλάχιστον μια φορά και τελείωσε το σχολείο προφανώς χαριστικά.
Αυτό φυσικα δεν τον καταδίκασε! Η ζωή ευτυχώς ειναι απείρως πλουσιότερη και πολυπλοκότερη απο τα σχολικά στερεότυπα. Ο Σπύρος δουλεύει εξαιρετικά ,βγάζει εισόδημα πολύ πριν απο το μέσο
απόφοιτο οποιασδήποτε σχολής και μάλλον αρκετά υψηλότερο! Επιπλέον,ο τι του λείπει σε θεωρητική κατάρτιση το αναπληρώνει- με το παραπάνω- η εμπειρία και η διάθεση του να μάθει απ
αυτήν. Φαντάζεται κανεις πως ειναι δυνατόν στην επιχείρηση του Σπύρου να κάνει...κατάληψη
κάποιος η να απαιτήσει κάποιος υπάλληλος να...μην αξιολογηθεί επειδή δήθεν τον αξιολογούν "τα
ματιά των πελατών";
Προφανώς ειναι αδιανόητα τα παραπάνω για ένα κρεπαδικο. Ειναι ομως απολύτως ευνόητα για ένα οποιοδήποτε Ελληνικό Πανεπιστήμιο"! Το γεγονος δεν ειναι καθόλου άσχετο με την εκ διαμέτρου αντίθετη απήχηση που έχουν οι κρέπες και τα Ελληνικά πτυχία στην αγορά...
Περάσαμε κατα τις 3 το βράδυ και παράγγειλαμε. Ο Αλέκος δεν παρήγγειλε υλικά,ζήτησε κάτι "δροσερό,όχι πικάντικο,ούτε καυτερο,ελαφρύ και χωρίς φέτα". Ο Σπύρος αυτοςχεδιαςε και εκτέλεσε.
Άλλη μια ιδιαιτερότητα του επιχειρείν ειναι η αυτενέργεια,ο πειραματισμος,η δημιουργία! Την ίδια στιγμή,τα Πανεπιστήμια μας ασχολούνται ακόμη με την "αυθεντία" του καθηγητικού συγγράμματος...
Αν λοιπόν κάποιος νέος άνθρωπος διαβάζει αυτές τις γραμμές,ελπίζω να πείστηκε πως το Πανεπιστήμιο-ειδικά το Ελληνικό- δεν ειναι,ευτυχώς,μονόδρομος στη ζωή!
"Γίνε καλός σ´ αυτό που κανεις",αυτη ειναι μια αναμφισβήτητη αρχή!
Τα υπόλοιπα θα στα δείξει η ζωή,που διαρκώς μεταβάλλεται...


- Σε αντίθεση με το Σπύρο,οι περισσότεροι απο όσους δραστηριοποιούνται σε επιχειρήσεις εξαρτημένες απο την περιοδική τουριστική έξαρση,έχουν κατα κανόνα διαφορετική νοοτροπία. Επιδιώκουν γρήγορο,ακοπο κέρδος, επιζητούν τουρισμό υψηλής απόδοσης,αλλά ειναι ελάχιστα διατεθειμένοι να προσαρμόσουν την ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών τους στο αποτιμωμενο κοςτος και ακόμη λιγότερο διατεθειμένοι να προσαρμόσουν το κόστος αυτό στις οικονομικές δυνατότητες του επίδοξου αγοραστή!
Με απλα λόγια παρέχουν μέτριες υπηρεσίες σε υψηλό κόστος!
Λογικό ειναι οι τουρίστες να επιλέγουν εναλλακτικές οδούς.
Όταν η ταβέρνα η το εστιατόριο ειναι ακριβά,θα στραφούν σε πρόχειρο φαγητό
(σουβλάκι,κρέπα,σάντουιτς).
Τα εστιατόρια υπολειτουργούν,αλλά στα σούπερ μάρκετ,στα οποια ο κόσμος αγοράζει πρώτες ύλες παραςκευης φαγητού,γίνεται χαμός!
Στα δε φθηνότερα σούπερ μάρκετ/αλυςιδες κανονικό προσκύνημα!
Η αγορά,παρά τις στρεβλώσεις,λειτουργεί! Οι άνθρωποι προσαρμόζουν τις ανάγκες τους στις οικονομικές τους δυνατότητες,ιεραρχουν τις ανάγκες τους ικανοποιώντας κατα προτεραιότητα όσες θεωρούν σημαντικότερες και αφήνοντας τις δευτερεύουσες για αργότερα, συγκρίνουν τιμές και επιλέγουν τη φθηνότερη επιλογή μεταξύ ομοειδών προϊόντων και υπηρεσιών.
Με αλλά λόγια,οι άνθρωποι "οικονομουν"!
Κάνουν αυτό που έκαναν εδώ και χιλιάδες χρόνια και χάρις στο οποίο δημιούργησαν απόθεμα κεφαλαίου,τεχνολογία,πολιτισμό...
Αυτη την απλή αλήθεια οφείλουν να έχουν κατα νου οι τουριστικοί επιχειρηματιες,καθε φορά που οι τουρίστες επιλέγουν να αγοράσουν ψωμί και ντομάτες,παρά να χρεωθούν 8 ευρώ για μια ντοματοσαλάτα...



- Ο Αύγουστος,ειναι για μένα συνυφασμένος με κάποιου βαθμού υπαρξιακες αναζητήσεις. Κάτι τα φεγγάρια του,κάτι το επερχόμενο φθινόπωρο, η ατμόσφαιρα υποβάλλει μια υπερβατικοτητα. Φέτος,μη βρίσκοντας ταξιδιωτικό μυθιστόρημα,επέλεξα ένα μεταφυςικο. Ο "Μελμοθ,ο περιπλανώμενος",μέχρι τώρα δικαιώνει τις προσδοκίες μου! Ελπίζω να καταφέρω και φέτος μια μικρή απομόνωση σε κάποιο απόμερο ακρογιάλι. Κάτι έχω στο μυαλό.
Καλή συνέχεια...


21/8/2014