1) Είμαι σταθερά προσηλωμένος στην Ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας και σε μια αντίληψη κοινής αγοράς,κοινού νομίσματος και κοινών οικονομικών αρχών (ελεύθερη διακίνηση ανθρώπων-ιδεών-εμπορευμάτων-υπηρεσιών,ελεύθερος ανταγωνισμός,διαφύλαξη ατομικής ιδιοκτησίας και δικαιωμάτων,ενιαίοι κανόνες δημοσιονομικής προσαρμογής).
2) Τα βασικά προβλήματα της Ευρώπης είναι η έλλειψη ανταγωνιστικότητας και η ανεργία,η δημοσιονομική γήρανση και το διαφαινόμενο αδιέξοδο στο σύστημα ασφάλισης,το κύμα μεταναστών και η διαχείρισή του (ανθρωπιστική αλλά και ταυτόχρονα ρεαλιστική),η ενεργειακή απεξάρτηση απ'τη Ρωσικό αέριο και η υλοποίηση κοινής εξωτερικής και αμυντικής πολιτικής.Άλλα ζητήματα,είναι ο περιορισμός της γραφειοκρατίας,το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα,η ισορροπία μεταξύ εθνικών επιταγών και κοινής ευρωπαϊκής πολιτικής,η πράσινη ανάπτυξη.
3) Η αναζήτηση απαντήσεων σε όλα αυτά,αποτελεί επίπονη και δυσχερή διαδικασία.Για ορισμένα θέματα,όπως η στροφή σε εναλλακτικές μορφές ενέργειας,το ζήτημα παραπέμπεται στο μέλλον.Για ορισμένα άλλα,όπως το μεταναστευτικό,φοβάμαι πως δεν υπάρχει ικανοποιητική φόρμουλα διαχείρισης.
4) Το δυστύχημα είναι πως,ειδικά στην Ελλάδα,τίποτε από όλα αυτά δε συζητείται εν όψει ευρωεκλογών.Συμπεριφερόμαστε ως αυτιστικοί τοπικιστές,προβάλλοντας μόνο τα ζητήματα που απασχολούν το δικό μας μικρόκοσμο και μετατρέπουμε τις ευρωεκλογές σε ένα είδος light κοινοβουλευτικών εκλογών.Πλήρης ομφαλοσκόπηση.
5) Ακόμη κι έτσι,είμαστε αναγκασμένοι να επιλέξουμε σχήμα εκπροσώπησής μας στο ευρωκοινοβούλιο.Η επιλογή αναπόφευκτα θα εμπεριέχει ποσοστό απόκλισης από τις αρχές και την προβληματική του ευρωπαϊκού φιλελευθερισμού,όπως τις αντιλαμβάνομαι και τις περιγράφω στα (1),(2).Παρ" όλα αυτά, η αναζήτηση πολιτικά φιλικών σχηματισμών είναι επιβεβλημένη.
6) Ποια κόμματα λοιπόν απ'τα υπάρχοντα,μπορούν να προσελκύσουν την ψήφο ενός φιλελεύθερου;
Θεωρητικά το πλέον συγγενές είναι οι "Γέφυρες" ο συνδυασμός "δράσης-δημιουργίας ξανά",καθώς έχει λάβει και το χρίσμα από το αντίστοιχο ευρωπαϊκό ALDE.
Μια ακόμη επιλογή,αποτελεί το "Ποτάμι" το οποίο δηλώνει πως "κλέβει ιδέες και από τους σοσιαλδημοκράτες και από τους φιλελεύθερους".
Με μια ακόμη πιο διασταλτική προσέγγιση,θα μπορούσε ένας φιλελεύθερος να δει με συμπάθεια την "ελιά" αν μείνει μόνο στον πολιτικό φιλελευθερισμό που ασπάζονται οι σοσιαλδημοκράτες και παραβλέψει τις διαφωνίες σε επίπεδο οικονομικών επιλογών.Και βέβαια,αν δεν τον ενοχλεί η παρουσία του ΠΑΣΟΚ εντός της!
Νομίζω πως ο κύκλος των επιλογών μας έκλεισε και ενδεχομένως να τον έχω αδικαιολόγητα διευρύνει κιόλας!
Κόμματα όπως ΚΚΕ,ΣΥΡΙΖΑ,ΧΑ,ΑΝ.ΕΛ καθώς και όσα υποστηρίζουν "επιστροφή στη δραχμή" αποκλείονται για προφανείς λόγους.
Η ΝΔ επίσης αποκλείεται,για λιγότερο προφανείς αλλά εξίσου σημαντικούς λόγους,ο κυριότερος των οποίων είναι η αντιφιλελεύθερη κυβερνητική της πολιτική.
Η ΔΗΜ.ΑΡ δεν έπεισε ως ευρωπαϊκό σοσιαλδημοκρατικό σχήμα,παρέμεινε προσκολλημένη στον αριστερό κρατισμό και φλερτάρει με το ΣΥΡΙΖΑ,άρα αποκλείεται και αυτή.
7) Καταλήγουμε λοιπόν στο δίλημμα: "Γέφυρες" ή "Ποτάμι";
Θα προσπαθήσω να δώσω τη δική μου οπτική.
Οι "Γέφυρες" έχουν το επίσημο χρίσμα του ALDE.Αυτό μπορεί να λέει κάτι για τους παραδοσιακά σκεπτόμενους,αλλά για ένα φιλελεύθερο δε λέει και πολλά.Δεν έχουμε "Πάπα" για να ευλογήσει τον εκλεκτό του,αλλιώς δεν είμαστε φιλελεύθεροι.Άρα,το επίσημο χρίσμα ως επιχείρημα παρακάμπτεται.
Μένει η επικέντρωση στην πολιτική στόχευση.Αυτή,μόνο από την προεκλογική επιχειρηματολογία μπορεί κανείς να την προσδιορίσει.
Το "Ποτάμι" μιλάει γενικόλογα και κατά κανόνα μέσω του ιδρυτή του.Αυτό είναι αρκετά ενοχλητικό και ασαφές,πλην όμως υπάρχουν θέσεις οι οποίες έχουν προσδιοριστεί με σαφήνεια: προσκόλληση στην Ευρωπαϊκή πορεία της χώρας και στο κοινό νόμισμα,παραγωγική εξωστρέφεια,μη κρατικά Πανεπιστήμια.
Οι "Γέφυρες" επίσης εκφράζονται κατά κόρον μέσω των δυο αρχηγών.Το στίγμα τους για τις ευρωεκλογές έχει έντονο "τοπικό χαρακτήρα" έχοντας επικεντρωθεί στα θαλασσοδάνεια των κομμάτων.Οι γενικότερες απόψεις των κομμάτων του συνασπισμού,όπως έχουν κατά το παρελθόν διατυπωθεί, δε διαφέρουν από όσες έχει το "Ποτάμι" υποστηρίξει.
Θεωρητικά λοιπόν και τα δύο κόμματα συγγενεύουν.
Θεωρητικά επίσης,ψήφος σε οποιοδήποτε από τα δυο,είναι ψήφος με φιλοευρωπαϊκά και φιλελεύθερα χαρακτηριστικά.
Θεωρητικά πάλι,η παραπάνω ανάλυση έχει σοβαρές ατέλειες και μπορεί κάποιο απ'τα δύο ή και τα δύο κόμματα,να απογοητεύσει όποιον φιλελεύθερο ψηφοφόρο τα εμπιστευθεί.
Ασφαλώς κάθε ερμηνεία είναι ανοιχτή και διεκδικεί μερίδιο αλήθειας.
Συνεπώς που καταλήγουμε;
Μα στη μόνη συνεπή προς φιλελεύθερους παρότρυνση: ψάξτε μόνοι σας και αποφασίστε!
Αλίμονο αν επιχειρούσα να δώσω "γραμμή" σε ελεύθερα σκεπτόμενους ανθρώπους.
Είτε εγώ δε θα ήμουν φιλελεύθερος,είτε δε θα απευθυνόμουν σε φιλελεύθερους.
Επιχείρησα απλώς να σκιαγραφήσω τις πιο φιλελεύθερες απ'τις διαθέσιμες επιλογές.
Και φυσικά,μπορεί να λαθεύω.
Άλλωστε,όπως εναργώς απέδειξε ο Mises "δεν υπάρχει απόλυτα ασφαλής επένδυση" και
η ψήφος,είναι μια μορφή επένδυσης.
Καλό βόλι λοιπόν!
21/5/2014
No comments:
Post a Comment