Οι Ιάπωνες,όταν συμβαίνει μια καταστροφή,ασχολούνται πρώτα με την αντιμετώπισή της και σε δεύτερο χρόνο με την αναζήτηση ευθυνών.Όλοι οι υπόλοιποι,κάνουμε ταυτόχρονα και τα δυο.Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα,όσοι είμαστε μακριά και εκ των πραγμάτων δεν μπορούμε να κάνουμε και πολλά στο σκέλος της αντιμετώπισης,να ρίχνουμε όλο μας το βάρος στο σκέλος του καταλογισμού ευθυνών! Είναι εύκολο,ανέξοδο και προσφέρεται και για επιβεβαίωση των δογματισμών μας.
Στα πλαίσια αυτής της συνήθειας,ακούσαμε πως για τον τυφώνα "ευθύνεται η θέρμανση του πλανήτη",δηλαδή ο "κακός καπιταλισμός"!
Μια αμφίβολης εγκυρότητας επιστημονική υπόθεση (επαναλαμβάνω,υπόθεση),έχει μετατραπεί σε εύκολη θεωρία-πασπαρτού για την καταγγελία του καπιταλισμού...
Εγώ πάλι,ως γνωστός αντιδραστικός,προβοκάτορας και σνομπ,βλέπω κάτι διαφορετικό: πως δηλαδή ένα βασικό παράγωγο του καπιταλισμού,η παγκοσμιοποίηση,με τη διάχυση της πληροφορίας σε παγκόσμιο επίπεδο και σε real time,κινητοποιεί την ανθρωπότητα άμεσα απέναντι σε καταστροφές που στο παρελθόν τις αγνοούσαμε πλήρως ή τις μαθαίναμε μετά από μήνες!
Για να μη μιλήσω για τις δυνατότητες παρέμβασης και επανόρθωσης που η τεχνολογία (άλλο παράγωγο του καπιταλισμού) μας παρέχει σήμερα!
Υπάρχουν λοιπόν οι γκρινιάρηδες που καταριούνται τον καπιταλισμό και οι ρεαλιστές που τον χρησιμοποιούν για να κάνουν τη ζωή των ανθρώπων λίγο καλύτερη: με την ευκαιρία,όσοι θέλετε να κάνετε κάτι για τις Φιλιππίνες,μπορείτε να ενημερωθείτε εδώ.
Οι υπόλοιποι μπορείτε να περιμένετε "έναν άλλο κόσμο,εφικτό".
Κάθε επιλογή,σεβαστή!
-Συζήτηση την Κυριακή το βράδυ στη Βουλή των Ελλήνων για την πρόταση μομφής του ΣΥΡΙΖΑ: κάθισα να ακούσω τον πρωθυπουργό και τον πρόεδρο της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης...
Το επίπεδο του πολιτικού τους λόγου ήταν τραγικό! Δεν έχω βέβαια την απαίτηση να ακούσω επίπεδο Παναγιώτη Κανελλόπουλου απ'τους σημερινούς βουλευτές,αλλά να πάρει η ευχή,τέτοιο έλλειμμα πολιτικής ποιότητας δε θυμάμαι ποτέ! Και μια και μιλάμε για πολιτική αντιπροσώπευση,η λογική είναι άτεγκτη: οι εκπρόσωποι αντικατοπτρίζουν τους εκλογείς τους!
-Η λογική του "δρόμου" έχει ισχυρό συμβολισμό.Οι άνθρωποι φαντάζονται έτοιμους δρόμους που οδηγούν νομοτελειακά σε προσχεδιασμένα τέλη και η ευθύνη σου εξαντλείται στο να επιλέξεις το σωστό.
Είναι γνωστή η ιστορία του Ηρακλή που έπρεπε να επιλέξει ανάμεσα στο δρόμο της "Αρετής" και της "Κακίας".
"Εγώ ειμί η Οδός" ισχυρίζεται ο Ιησούς (Ιωάννης ΙΔ-6).
Για να μη μιλήσουμε για τους "δρόμους του σοσιαλισμού" που είναι δεκάδες,ή το "δρόμο προς τη δουλεία" του Hayek, αλλά και το "on the road" του Κέρουακ και τις αντίστοιχες road movies που εξυμνούν το ταξίδι ως αυτοσκοπό.
Οι συμβολικοί αυτοί δρόμοι,ενώ με γοήτευαν,μου άφηναν πάντοτε μια ανικανοποίητη αίσθηση.
Από τη μια μεριά, μεγαλώνοντας έμαθα πως δεν υπάρχουν καθαροί δρόμοι: η αρετή διαπλέκεται με την κακία,ο σοσιαλισμός με τη βαρβαρότητα,ο Ιησούς με το Σατανά,ο Χέντριξ με τον Τσιτσάνη ,ο Χάγιεκ με τον Κατρούγκαλο!
Από την άλλη,η αίσθηση της προσχεδιασμένης διαδρομής,μου αφαιρούσε την ευθύνη της διαρκούς επιλογής,με άλλα λόγια την ελευθερία μου ως νοούντος οργανισμού!
Πρόσφατα όμως,διαβάζοντας τα ανάλεκτα του Κομφούκιου,βρέθηκα σε μια διαφορετική σύλληψη του "δρόμου" (Dao) που μάλλον την προκρίνω έναντι των υπολοίπων και την παραθέτω σε ελεύθερη απόδοση: "Εσύ είσαι που φτιάχνεις το δρόμο κι εσύ είσαι που βαδίζεις πάνω του.Βαδίζεις πάνω σ'αυτό που εσύ φτιάχνεις.Αλλά ταυτόχρονα φτιάχνεις,προκειμένου να βαδίσεις".
Απλό,ευφυές και αληθινά ελεύθερο!
-Τα Πανεπιστήμια στο μεταξύ παραμένουν κλειστά εδώ και δυο μήνες! Το απόστημα της μεταπολιτευτικής ακαδημαϊκής διαστροφής δε λέει να σπάσει.Θλιβερές μειοψηφίες μπαχαλάκηδων,διαπλεκόμενοι καθηγητές με τα κομματικά γραφεία στα οποία οφείλουν τη θέση τους,πολιτευτές και ακαδημαϊκοί συναλλασσόμενοι με αιώνιους φοιτητές,προαποφασισμένες ανακοινώσεις που εκδίδονται από τρομοκρατημένα μέλη της Συγκλήτου,βίαιη καταστολή κάθε αντίθετης φωνής (και εννοώ απόλυτα τη λέξη "βίαιη"),πλήρης εξευτελισμός του ακαδημαϊκού ασύλου.
Και εν μέσω αυτής της κακόγουστης παράστασης,ο πρύτανης και ερασιτέχνης ηθοποιός διαπρέπει ως αληθινός καμποτίνος που "καλεί όλους να αναλάβουν τις ευθύνες τους"...
Η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στα ΑΕΙ με την πλήρη πολιτική κάλυψη της Αριστεράς,η οποία ως γνωστόν τα νέμεται εδώ και δεκαετίες και τη συνενοχή της Πολιτείας και των ΜΜΕ,οδηγεί σε μια εκπαίδευση με έντονα χαρακτηριστικά "ταξικής διαφοροποίησης".Τα παιδιά των "εχόντων" περατώνουν τις σπουδές τους στα ιδιωτικά εκπαιδευτήρια του εξωτερικού και τα παιδιά των "μη εχόντων" υποβάλλονται στον εκπαιδευτικό ευνουχισμό του "μόνιμα υπό κατάληψη δημόσιου ελληνικού πανεπιστήμιου"! Αργότερα,οι σημερινοί φοιτητοπατέρες θα καπαρώσουν τις προνομιακές θέσεις προβάλλοντας τα "αριστίνδην απονεμημένα πτυχία τους",οι "εξ εσπερίας πεφωτισμένοι" θα συμπληρώσουν τις υπόλοιπες διαθέσιμες και οι εντόπιοι αφελείς θα ασπαστούν τη χρόνια κατάθλιψη του μηδέποτε δικαιωθέντος οραματιστή...
-Ένα μικρό κοριτσάκι,έξω απ'την ΕΡΤ,απήγγειλε ένα προκατασκευασμένο "ποίημα",ενάντια στη "φασιστική ΔΤ".Μόλις τελείωσε,εισέπραξε το χειροκρότημα των γονιών του...
Είναι σημειολογικά ενδιαφέρον: αυτοί που αποκαλούν τους άλλους "φασίστες",δεν αισθάνονται κανέναν ηθικό ενδοιασμό να χρησιμοποιήσουν το ανήλικο παιδί τους ως μέσον πολιτικής προπαγάνδας! Ιστορικά,τα καθεστώτα που επιστράτευσαν παιδιά για την προπαγάνδιση των θέσεών τους ήταν φυσικά τα φασιστικά/ναζιστικά και τα κομμουνιστικά! Οι δύστυχοι γονείς νομίζουν τους εαυτούς τους αντιφασίστες,έχοντας υιοθετήσει πλήρως την πρακτική του φασισμού! Δεν υποψιάζονται καν την αντίφαση!
Είναι γνωστή η κατηγορική επιταγή του Καντ "μη χρησιμοποιείς τον άλλον ως μέσον,αλλά ως τελικό σκοπό"!
Ειδικά,αν πρόκειται για το παιδί σου!
Το παιδί σου δεν είναι μέσον,άθλιε πατέρα,είναι τελικός σκοπός!
Αλλιώς,βγάλε το στα φανάρια να σου φέρνει μεροκάματο...άθλιε!
-Μου φαίνεται πολύ τις βάρυνα τις "σκόρπιες ιστορίες" αυτή τη φορά! Μπορεί να φταίει η συνήθεια.
Ας αλλάξουμε λίγο κλίμα με ένα ωραίο τραγούδι κι ένα ακόμη ωραιότερο video clip
Καλό Σαββατοκύριακο!
15/11/2013
No comments:
Post a Comment