Ανοιχτά Πανεπιστήμια

Εδώ και λίγες μέρες,έχει εκδηλωθεί στους κύκλους των φοιτητών ένα κίνημα κατά των καταλήψεων στα Πανεπιστήμια.
Οι φοιτητές σχολιάζουν πως ο νέος νόμος για τα ΑΕΙ,ανεξάρτητα από το πώς τον κρίνει ο καθένας,δεν μπορεί να αποτελεί αφορμή για κλείσιμο των ακαδημαικών χώρων.
"Κριτική στον νόμο,με ανοιχτό Πανεπιστήμιο" λέγεται χαρακτηριστικά!

Σχεδόν δεν πιστεύω τις εξελίξεις!
Τα χιλιοβασανισμένα Πανεπιστήμια,αρχίζουν να ελπίζουν!
Ενας χώρος στον οποίο βασίλευε το "άσυλο της Αριστεράς" ξαναρχίζει να διεκδικεί το ρόλο του: τη σπουδή,τη μάθηση,τη γνώση.
Δεκαετίες τώρα,στο Ελληνικό Πανεπιστήμιο,επικρατούσε η εξής σχιζοφρένεια: μειοψηφίες αριστεριστών, με την ανοχή των καθηγητών,επέβαλλαν τη δική τους ατζέντα!
Kαθηγητές έντρομοι συναλλάσονταν με τραμπουκοειδή του "ευρύτερου φοιτητικού χώρου" μη μπορώντας να κάνουν αλλιώς.
Φοιτητοπατέρες του κομματικού σωλήνα εξέλεγαν πρυτάνεις-υποχείρια, αποφάσιζαν το κλείσιμο των Σχολών όποτε έκριναν πως οι συνθήκες το επιβάλλουν, εξασφάλιζαν πτυχίο περνώντας "αέρα" τις εξεταστικές και συνέχιζαν την επαγγελματική τους σταδιοδρομία σε κάποια θέση του ευρύτερου δημοσίου τομέα στην πόλη "τους" φυσικά...
Το περίφημο Πανεπιστημιακό "άσυλο" το μόνο που διαφύλασσε ήταν ο αριστερός εξτρεμισμός.
Οποιος διαφωνεί,δεν έχει παρά  να αναζητήσει μια αίθουσα Πανεπιστημιακού χώρου,προκειμένου να δώσει μια διάλεξη ένας εκπρόσωπος του... ΛΑΟΣ. Το εγχείρημα θα καταλυθεί στην πράξη από "αγανακτισμένους φοιτητές" των οποίων εθίγη το "δημοκρατικό φρόνημα"!
Ελεύθερη διακίνηση ιδεών όμως, σημαίνει προστασία εκείνων ακριβώς των ιδεών που ενοχλούν.Οι υπόλοιπες έτσι κι αλλιώς διακινούνται ανεμπόδιστα.
Τα Πανεπιστήμια υπήρξαν ο χώρος υποδοχής των ταραξιών κάθε διαδήλωσης και παραδοσιακά υφίσταντο βανδαλισμούς και πλιάτσικο από "άγνωστους" μπαχαλάκηδες.
Καμία αξιολόγηση,καμία σύνδεση με παραγωγικές μονάδες (με λίγες φωτεινές εξαιρέσεις Πολυτεχνικών σχολών),στοιχειώδης επαφή με τις νέες τεχνολογίες (φωτεινή εξαίρεση το Πολυτεχνείο Πάτρας και το ΕΜΠ)!

Πριν από δεκαεφτά χρόνια,αποφοίτησα από την Ιατρική του ΑΠΘ.
Αναδιφώντας την εμπειρία μου, μπορώ να πω πως ήταν μια μέτρια Σχολή,στη διάρκεια της οποίας, από τα περίπου 60 μαθήματά της, οι καθηγητές που δίδαξαν στο αμφιθέατρο ήταν περίπου...5!
Τελείωσα την προπαιδευτική χειρουργική χωρίς να έχω καν βάλει ράμματα σε θλαστικό τραύμα (το έμαθα αργότερα,στο "αγροτικό")!
Εμαθα να κάνω ενέσεις μόνος μου,σε εφημερίες στις οποίες πήγαινα με φίλους στον ελεύθερο χρόνο μας, για να αποκτήσουμε κλινική εμπειρία.
Σχεδόν απέκλεισα την επιλογή χειρουργικής ειδικότητας λόγω της απόλυτης αδιαφορίας των χειρουργών που συνάντησα,να ασχοληθούν με την εκπαίδευση των φοιτητών τους.
Θυμάμαι,το "91, είχε επιχειρηθεί η καθιέρωση εξετάσεων για την έναρξη της ειδικότητας,αφού ήδη η υπερπαραγωγή πτυχιούχων ιατρικής είχε αρχίσει να δημιουργεί λίστες αναμονής.
Αντιδράσαμε  με την παραδοσιακή "Κατάληψη". Το νομοσχέδιο αποσύρθηκε, η υπερπαραγωγή πτυχιούχων συνεχίσθηκε (με τις γνωστές μεταγραφές φοιτητών από κάθε γωνιά του πλανήτη) και η Ιατρική πλέον απαξιώθηκε εργασιακώς στην Ελλάδα,λόγω πληθώρας ιατρών (ο αμείλικτος νόμος της προσφοράς και ζήτησης).
Καμία φοιτητική παράταξη δεν αντιτάχθηκε στις αθρόες/παράνομες μεταγραφές (εξαιρούνται κάποιοι ρομαντικοί...), ίσα-ίσα που επένδυσαν ψηφοθηρικά στους μεταγραφέντες.
Κανένας καθηγητής δεν αντιστάθηκε σ'αυτό το αίσχος. Αντ'αυτού, πολλοί χρηματίσθηκαν για να εγκρίνουν μεταγραφές που δεν έπρεπε να γίνουν..(το σκάνδαλο ξέσπασε κάποτε,αλλά το συγκάλυψε ο τότε Θεσσαλονικάρχης ).

Το Πανεπιστήμιο όπως το γνώρισα,ενσωμάτωσε το κυρίαρχο στοιχείο της μεταπολίτευσης:Την πλήρη περιφρόνηση της έννομης συμπεριφοράς,την καταπάτηση των νόμων στο όνομα του ατομικού συμφέροντος,την άρνηση του κράτους δικαίου στο όνομα των "κοινωνικών διεκδικήσεων".Το Πανεπιστήμιο αυτό δημιούργησε τον ανθρωπολογικό τύπο της μεταπολίτευσης:Τον πολίτη που έχει μόνο δικαιώματα,έχει πάντα δίκιο και-το χειρότερο-έχει την πολιτική νομιμοποίηση να επιβάλλει με οποιονδήποτε τρόπο το ατομικό του "δίκιο".
Ας μην ξεχνάμε πολιτικές καριέρρες που θεμελιώθηκαν στην παρανομία των καταλήψεων (Τσίπρας,Παπουτσής κλπ).
Θλιβερό απομεινάρι αυτής της νοοτροπίας ο νυν πρύτανης του ΑΠΘ
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_2_23/09/2011_456958

Ας ελπίσουμε πως το "νέο φοιτητικό κίνημα" που διεκδικεί πλέον τα στοιχειώδη (δικαίωμα στην εκπαίδευση-διακίωμα στο ανοιχτό Πανεπιστήμιο) θα αλλάξει την παγιωμένη νοοτροπία  της ακαδημαικής κοινότητας στη χώρα μας.
Είναι κρίμα που χρειάστηκε να χρεωκοπήσουμε ως κοινωνία,προκειμένου να αλλάξουμε στάση ζωής,αλλά πρέπει επιτέλους να προχωρήσουμε μπροστά.
Ως εδώ με τη δικτατορία των μετριοτήτων!

23/9/2011